Przyznaję się bez bicia...
Pierwszy raz dotarłam w te strony (no, może drugi, ale poprzednim razem byłam tylko ,,pospiesznie przelotowo w Kamiennej Górze i nie zdążyłam odkryć piękna Karkonoszy).
I... szczerze mówiąc...
Cóż, czuję sie lekko zawiedziona...
Wędrówki po górach, zwiedzanie lokalnych atrakcji - nie zachwyciło mnie tak, jak sie tego spodziewałam...
Karpacz, Szklarska Poręba- jak na mój gust - nieco ospałe miasteczka, architektura niespecjalnie ciekawa, nieco zaniedbane to wszystko... Wieczorem zostają kawiarenki, lokalne puby czy restauracje, ale chyba spodziewałam się więcej...
Oczywiście znalazłam też coś pozytywnego i na pewno jest to:
Świątynia Wang w Karpaczu
Zabytek architektury nordyckiej z XII w.,
zwany ,,Perłą Karkonoszy”.
Świątynię zbudowali w XII w. Norwegowie w miejscowości Vang
nad jeziorem Vangsmjosa. Losy świątyni
były ciekawe – W XIX w. kościółek Wang okazał się za mały i wymagał kosztownej
naprawy. Postanowiono go sprzedać. Pieniądze były potrzebne
do spłaty pożyczki zaciągniętej na budowę nowej świątyni. Cenny zabytek
architektury Wikingów został zakupiony przez króla pruskiego Fryderyka Wilhelma
IV. Po sporządzeniu dokumentacji przez królewskiego architekta, obiekt
rozebrano na części i w 1841 r. przewieziono w skrzyniach statkiem do
Szczecina, a następnie do Muzeum Królewskiego w Berlinie. Następnie świątynia została
przywieziona w Karkonosze (w 1842 roku),
gdzie miała służyć ewangelikom, mieszkającym w Karpaczu i okolicach.
Jej konstrukcja jest wykonana bez użycia gwoździ. Rzeźby,
które zdobią wnętrze świątyni, wykonali
potomkowie Wikingów. Skromne, w całości
wykonane z drewna wnętrze zachwyca precyzją i dokładnością rzeźbionych elementów, które można
zaobserwować przy bliższym przyjrzeniu się elementom zdobiącym ściany, kolumny
czy ołtarz.
Gdy wyjdziemy na zewnątrz i przyjrzymy się świątyni, naszą uwagę na pewno zwrócą specyficzne elementy dachowe – sterczyny. Sterczyny są ozdobne wypusty w kształcie otwartych smoczych paszcz, co upodabnia je do charakterystycznych dekoracji łodzi Wikingów.
Na zewnątrz można też zobaczyć udogodnienie dla osób niedowidzących lub niewidzących - miniaturę świątyni z opisem w alfabecie Braille'a.
A gdy spojrzymy w dal - piękne też widoki:
Jeżeli ktoś przed odwiedzeniem chce dokładnie poznać historię tej oryginalnej i jedynej w swoim
rodzaju w Polsce świątyni – polecam stronkę opisującą historię świątyni Wang ( Historia świątyni Wang).
Zobaczyliśmy niezwykła świątynię - wyruszamy na wędrówkę szlakami Karkonoskiego Parku Narodowego.
KPN powstał już w 1959 roku. Obecna powierzchnia parku wynosi 5580 ha. Największą cześć parku zajmują lasy - 3942 ha - objęte głównie ochroną częściową. Tereny położone powyżej górnej granicy lasu czyli piętro subalpejskie i alpejskie o powierzchni 1726 ha objęto ochroną ścisłą. Park swoim zasięgiem obejmuje Główny Grzbiet Karkonoszy od zachodnich zboczy Mumlawskiego Wierchu na zachodzie po Przełęcz Okraj na wschodzie. W skład Parku wchodzą również dwie enklawy na Pogórzu Karkonoskim: Góra Chojnik oraz Wodospad Szklarki. Obie enklawy włączono do Parku ze względu na dobrze zachowane naturalne lasy podgórskie i dolnoreglowe (głównie lasy bukowe). Karkonoski Park Narodowy położony jest na terenie sześciu gmin: Szklarska Poręba, Piechowice, Jelenia Góra, Podgórzyn, Karpacz i Kowary.
Zapewne trzeba wielu dni, aby przemierzyć te piękne tereny. Ja zapraszam na spacerek, podczas którego zobaczymy Pielgrzymy, Kocioł Małego Stawu, wstąpimy na herbatkę lub grzańca:) do schroniska Samotnia lub Akademicka Strzecha, a potem Białym Jarem wrócimy do Karpacza.
W drodze do ,,Pielgrzymów"
,,Pielgrzymy" - formacja skał granitowych o wysokości dochodzącej do 25 m, składają się z trzech potężnych grup skalnych oraz kilku mniejszych i wielu pojedynczych bloków.
Schronisko ,,Samotnia"
To dokąd teraz????
Kocioł Małego Stawu ze schroniskiem ,,Samotnia".
Biały Jar i wracamy do Karpacza.
A następnego dnia polecam - Szklarską Porębę i piękny spacerek do wodospadu Kamieńczyka.
Pomnik Ducha Gór (Liczyrzepy) w Szklarskiej Porębie
Do wodospadu Kamieńczyka ze Szklarskiej Poręby wiedzie szlak czerwony (Główny Szlak Sudecki).
Wodospad Kamieńczyka jest najwyższym wodospadem w polskich Karkonoszach, jego trójspadowa kaskada ma łączną wysokość 27 metrów, spadając do pięknego Wąwozu Kamieńczyka. Za środkową częścią wodospadu znajduje się wykuta sztucznie jaskinia, tzw. ,,Złota Jama".
A na koniec naszej wizyty w Szklarskiej Porębie warto wstąpić do Muzeum Ziemi JUNA, gdzie można podziwiać (a także kupić) cudowne skarby ziemi.
